این دلم پر می کشد تا نینوا
تا رسد روزی بدان دشت بلا
تا بسوزد خاک و خاکستر شود
تا که هردم خانه دلبر شود
دلبرم اقام حسین است و بس
من به عشقش می کشم هردم نفس
هر محرم روح من پر می کشد
روح من به اسمان سر می کشد
ای صبا دور از حسینم زان جدا
دورم از بین الحرمین به خدا
خسته ام زین دوری و دیوانه ام
من دگر یک نوحه یک ویرانه ام
ای خدایا بنما بر من کرم
ای خدایا برسانم به حرم